Süreç Şiiri - Can Kitaplı

Geceleri beni almaya gelen Azrail gibi gir hayatıma
Keskin bi edayla
İstediğini almadan gitmeyecekmiş gibi
Sonra şarap koyayım birer kadeh
İçelim karşılıklı kendimizden geçene kadar
Sonra aynı Azrail gibi, terk edip git beni
Bir daha geleceğini bile bile terk et beni
Senin kapını gözleyeyim her efkarlı gece
Her şişe açtığımda, her kadehi doldurduğumda
Gözlerim seni arasın
Yine terk edeceğini bile bile seni arasın gözlerim
İşte bensiz yaşayamayan Azrailim diye tanıştırayım seni arkadaşlarıma
Arada bir gelir, iki kadeh içer sonra kalkar diyeyim arkandan
Yine de gelir ama
Sensiz ölemeyen fani diye bilsinler beni
Seninle yaşayamayan fani diye
Nerden bilirdim Azraili bulmanın senden kolay olduğunu
Ayak basılmamış toprakları bulmanın
Çoban matıyla maç kazanmanın
Deli gömleğimle karşılayayım seni bir dahaki sefere
Koltuğun ucunda otururken sen
Kucağında yatıyorken ben süzülsün dudağımdan bu dizeler
Göz yaşlarım anlatsın seni beklemenin zorluğunu
Azrail söylesin aldığı canların sahip olduğu yaşama umudunu
Ölümü anlat her seferinde bana
Azrail soframın müptelası olmamış gibi
Ölümü anlat her seferinde gelince
Deli gömleğimi sen giydir bana, Azrail çıkarsın
Ölümüne kadar
Ters yönde giden bir araba gibi Azraili oyna bana
Ölümüme kadar
O gün Azraili yaşat bana
Ama nolur oyun oynama