Süreç Şiiri - Necdet Arslan

Kulaçlar öldü
Bulutların yalpalandığı
boşluğa doldurulsun boş kağıtlar.
An an eksilen göçler
hesaptan düşülsün..
Şiirimi acıktırırsa bu yurtsuzluk
Bu göğü delen ertelenmiş düellolar
şehrin utancıdır
Daha yeni öldüm
Şuracığa gömülsem
bir de boynumda guguklu saat oldu mu
sormayın keyfimi
Bana ,kendimi anımsamamı öğretiyorlar
İpincecik bir titremeyi
Sol yanında saklamaktaki acemiliğim bundan
Masalları susmalarla
yıkamışlar.Varsın olsun
bu mevsimde kendi yolunu
böyle şaşırır öfkeler
Nereye varamadı benim gözlediğim
uyanışlar,bir küle soruyorum bir yıkılmış o eve
Sırası mı şimdi,neden k/ovulmak kokuyor
hevessiz çukurlar.Elim kulağımdayken
rendelenmiş kapılara veda etmeye katlanamam…
Son fotoğrafıma bakın isterseniz
Çünkü son vakte dek bundan böyle tırtıl kalacak
Şiirimdeki fazlalıklar...