Gâh eylendim,gâhi gezdim,
Yalan dünya senden bezdim.
Yerim’den yurdum’dan tezdim
Elden ele sürdün yeter..
Gönül dağım gazel döktü,
Hasret şu ömrümü söktü
Bütün dertler omza çöktü.
Elden ele sürdün yeter..
Engeller çok geçit vermez
Emmim dayım halim bilmez
Muhanet çok aman vermez
Elden ele sürdün yeter..
viran oldu evim yurdum,
Ben unuttum sağım solum.
Yeter artık bende kulum,
Elden ele sürdün yeter..
Saldın beni,dertten derde,
Kurban olam merhem nerde,?
Yeter vurdun yerden yere,
Elden ele sürdün yeter..
Bahtım karadan da kara
Yeter felek düştüm dara
Kanar durur eski yara
Elden ele sürdün yeter..
Sürdün bizi bucak bucak
Yanacakmı bu kör ocak?
Hiç açmadın bana kucak
Elden ele sürdün yeter..
Düştün DURAK’ın peşine
Hep yandı bak ateşine
Bundan gayri git işine
Elden ele sürdün yeter..
Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAEL
Kayıt Tarihi : 15.3.2012 10:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!