Sürdüm Sevdamı Yokuşlara Şiiri - Sevda Y ...

Hep uzak kaldım sevgiden,
Karanlıklarda dolaştım her mevsim,
Böyle umutsuz değildim eskiden;
Gizlerimi bile anlatırdın kuşlara,
Sürdüm sırlarımı yokuşlara.

Mecnun diyorlar adıma,
Onmaz yerlerdi mekanım.
Sanki vurmuşlar kanadıma;
Tepki vermez oldum dokunuşlara,
Sürdüm hislerimi yokuşlara,

Uzaktan seyretmekti ödülüm.
Kesilirdi nefesim yakınında.
Dokunsaydı elime ölürdüm;
Hazırlıklı değildim içli duyuşlara,
Sürdüm duygularımı yokuşlara.

Hayal etmiştimde resmini,
Ne görüntüler bulmuştun.
Jeneriklerde okudum ismini;
Sanal alem diyorlar bu buluşlara,
Sürdüm gölgemi yokuşlara,

Bazen konuşacak bile oldum,
O kadar yaklaştım yanına,
Bir sürü güzel söz buldum;
Şiir diyorlar, bu sözleri okuyuşlara,
Sürdüm cümleleri yokuşlara,

Zaman söyledi gerçeği,
Ayrı ayrı dünyalara aitmişiz.
Ben çalıymışım, o lotus çiçeği;
Zaten tink olurum zıt duruşlara,
Sürdüm tezatlarımı yokuşlara,

Seviyor muydu bilemedim,
Yoksa acıyor mudu halime?
Hiç sevgilim diyemedim;
Hasret kaldım sevgili oluşlara,
Sürdüm sevdamı yokuşlara.