Şurda Durunca Şiiri - Celâlettin Çevik

Şurda durunca
Ay okşuyor denizi
Sen, bir düşünce olunca
Dilucu bir şarkıya başlıyorum
'Mehtap iri güller ve
Senin en güzel aksin'
Sözde gönlümü saklıyorum
Bir de sizi

Mutlu mudur?
İkindiyi tetikleyen ellerin
Ağırlığınca çiçek yüklemiş sırtıma
Sevdâysa yine o bildik sevda
'Bilmem' deyip gülüşlerin

Çıplak bir uykuya silkeliyorum yüreğimi
Martı beyazı bir haber geliyor adınla
Ya da ben öyle sanıyorum, günaydınla
O sırlı düş bende kalmalı...
Kuytuları öpüp coşuyor rûzgâr
Yağmura durmuş bulutlar olmalı

Şimdi
Yağmurlarla ıslanmış olsa gelişin
Tek süsün pembeliğin...
Pembeliğin

Dağıt da gel umutlarını
Geçitlerde aç susuz tutkunların
Güzelliğinden sözedelim bulutların
Yağmur sarnıçlarının bereketinden ne olur
Yeşile döndü gün. Zeytine kondu güvercin
Uzak kal yüreğine... Sabrından ne olur

Sazlarda Hüzzâm şarkılar gezinir
Yüreğimde tedirgin bir siz
Dün denizdeydim, yarın kuşum
Bugün; o sen hâlim, kimsesiz.