Sürçü Lisan Ettiysem Affola

Selam dostum,
İlk kez yazmıyorum sana,
Nasıl hava,
Soğuk mu orada?

Var mı içini ısıtacak birileri koynunda?
Seni sen yapanlar orada mı hala?
“Neden özeliz biz?”
Diye soruyor musun kendine daha da?

Bence sorma,
Her sorduğunda cevabı bırak,
Daha da büyük bir hüzün çıkıyor karşına.
Yazarken sürçü lisan ettiysem affola.

Günlerden pazar bu arada,
Son gün dedin bugün unutma.
Çekip durma dumanı boynuna,
Bitiyor bugün söz verdin, lütfen abartma.

Bu arada tanıştığın herkesi mükemmel de sanma.
Sandığın için söylüyorum,
Lütfen alınma.
Dostum, hayır bunu yapma.

Kafamda bir melodi var,
Hem de senin hakkında.
Cılız bir keman çalıyor uzakta.
Yaklaş korkma, güzel buralar hala.

Pallı pallı dolaşıp duruyorsun,
Bu kelimeyi de özellikle seçtim biliyorsun.
Adına şiir yazdığım,
Uyan artık uyuma.

Son birkaç şey kaldı,
Sırf onlar yapıyor diye sen de yapma.
Aydan kopan demire bile güvendin ya…
Ne diyeyim ben daha.

Herkesle kavga et dövüş,
Ama en sonunda,
Yine gel bana.
Seviyorum her şeye rağmen seni,
Bunu da unutma.

Yazarken eğer,
SÜRÇÜ LİSAN ETTİYSEM,
DOSTUM,
AFFOLA, AFFOLA, AFFOLA.