İnsan oğlu minnet eder, yazıkki paraya pula,
Atar insani beşerini, ne giz kalır ne zula,
Kavgayı salalım, dostluk alıp muhabbet satalım,
Gönülden gönüle, insandan insana, kuldan kula.
Vuralım tınıları birbirine, muhabbeti yarene sürelim,
Çıkalım çamurdan, dost deryasında sohbet ile yüzelim,
Atalım gamı kederi, husumeti, sarılalım kardeşçe,
Ne gönül dostlarımızı yarenlerimizi, nede kendimizi üzelim.
Günlerimiz sayılı kalmış, dünya olmuş üç günlük,
Kardeş kardeşi vurmuş, ne düzen kalmış ne dirlik,
Fikr-i temayunumuz karışmış, yerini almış hinlik,
Devşirelim aklımızıda, dost dergahında gezelim.
Dost ateşi ile yanar bağrımız, acı sözümüz bundandır,
Söndürmek gerekir buhranımızı, muhabbet şerbeti ile,
Kazanmıştır yine dostluk, temellidir muhabbetimiz,
Bağışlasın dostlar bizi sürç-ü lisan ettik ise.
Kayıt Tarihi : 29.5.2003 16:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
teşekkürler
sevgiyle,
Allah yokluğunu hiç mi hiç göstermesin .
Dosta yanan bağrın kor olsun hiç sönmesin .
TÜM YORUMLAR (2)