Şuramda aşk Şiiri - Latif Aynalı

ŞURAMDA AŞK
Bir su kenarında oturuyordun
Su gözlerinden konuşuyordu
Baş dündürücü pırıltılar saçlarından
Meyveler yetiyip olgunlaşırdu
Boynunun beyazlığında Yanaklarının pembeliğinde

Su kenarlarını Gölgen düşüyordu
İri tombul balıklar sarhoş oluyurdu
Ben durmadan seni seyrediyordum
Dallarında eşsiz bir güzellik beni kendine çekiyordu
Yana yakına kaçıyorum senden
Değmemelisin           
Seslensen yanarım
Dokunsan yok olurum

Bakışlarının korkunç bir kuvveti var
Uzaklardan beni kendisine çekiyor
Sıra sıra evler yıkılıyordu
Dereler taşıp gōle karışıyordu
Ağacın biri bana doru koşuyordu
Yerinden söküp sana fırlattım
Ağaçlar dallar gere çöküyordu
Kaçıyorum durmadan kaçıyorum
Yakalarsan dünyalar çatlar
Renk renk şimşekler çakar
Sen beni yakalasan
Ben ben olmaktan çıkarım
Volkanlar patlar
Toz toz bulutlar parçalanır
İnanılmaz muazzam bir renk cümbüşü çıkar
Korkularım susulca duruluyordu
Pofuduk Pofuduk bir kedi seviyordum
Dizlerimin bağı çōzülüyordu
Zıpladım bir elma kopardım ağacından
Açık Denizlere açılıyoruz
Ben rotayı  gösteriyorum
Sen yelkenleri açıyorsun
Kürekler ileri Kürekler geri
Deniz cinleri Uzaklara ruhlarımızla gider
Uzaklarda sen varla yok arası
Denizlerde sensiz yalnızım
Ansızın balta girmemiş ormanlardayım
incecik bir yağmur çileşir
Bunca yaşama sevincimin üstüne
Tüm unutlarımın üstüne yerleşir
Sensiz olmaz sensiz Yaşanmaz
bu ormanlar yansın
Bu dağlar yıkılsın
Bir sen ol
Yeniden yeşerir bu dünya bir yağmur damlasında
Sen ve ben bir yağmur damlasında
İşte bu kadar yakın
İşte bu kadar ruhlarımız salkım salkım
Gözlerinden içeri Güneşışığı sızıyor
Gözlerın ışıl ışıl kamaşıyor
Uyanıyorsun
İşte gün
işte sonsuz uzunlukta deniz
İşte sen ve ben sevgi keşfindeyiz
11/12/2019