sonra,
kalabalıklar içinde ıssız bir adaya attık kendimizi
ufkun dışında
menzilin içinde
kimsenin dokunamayacağı kadar yalnızdık
ama ellerimiz kirliydi
yalnızların iziyle
sen,
sendeki beni doğurmak için sevdin
ben,
seni sevmeye bahaneydim,,
Kayıt Tarihi : 9.6.2018 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!