Sür Kendini Gündüze Şiiri - Ercan Doğaçç

Mutsuz olduk kaç gece kaç sabah gördük..
Karanlık gecenin saatleri ağır geldi..
Kaç bardak kadehlere diz çöktü
Gölgemiz terketti ama yüreğimizdeki buzlar erimedi ..
Şarkılar içimizi darma dağın etti..
Geceler kahkaha atarken leşinle
Göz yaşların yüzüne tükürdü ...

Kasılan yüzün ,sararan dişlerin ,dağılan bedenin gecelerin hasarı....yine geceye köle olduk sabaha kadar da bırakmaz ....

Haykırışların sitem olur uzak dur...kesme kahkahasını şunun şurasında gündüze ne kaldı ki...

Sigara kesmez ,anason kurtarmaz keşkelerin kapını açmaz ,kahvelerin ayıltmaz gözlerini kapa hiç durma sür kendini gündüze..

Doğan güneşi al içine ,kokan bedenin güneş görsün at kendini dışarı; vapurun ,martıların ,çoçukların sesleri kulaklarını kemirsin Çenene giren sessizlik çeneni param parça etse bile; kimseye geceden bahsetme..

Sür kendini gündüze
Göz kapaklarını aralandırdığı
Yüzünü kamaştıran sert güneşe aldırış etmeden bak..Dik dur !!
Geceden sağ çıktığını görsünler...

Gündüzün, yağmurun merhametini gör...yağmurdan kaçma kirlenen bedenin ,göz yaşların yağmur suyuna karışsın..
Sür kendini gündüze ,yağmura leş kokan bedenine can gelsin...

Sür kendini gündüze saatin ileri sarıyor

Sür kendini gündüze geceler seni bekliyor .....