Sür Gemini Kaptan Şiiri - Özdemir Koca

Şehrimin limanına yaklaştı bir Gemi,
Yükledi beynime kuruntu düşüncemi,
Sevdalarımı çaldı rota bilmeyen Kaptan,
Bir sen bir ben kaldım o Gemiden artan.

Bir umman ki görmedim kayboldum...
Bir dalgadan bir dalgaya savruldum,
Yelkenler fora yelkenler fora dedi tayfa,
Bir sen bir ben kaldım o Gemiden artan.

Yosun tutmuş denizdi uzadıkça uzayan,
Renga renk boyanmıştı mavi ile yeşile,
Hani gözlerin gibi yalancı, yalan uyduran,
Bir sen bir ben kaldım o Gemiden artan.

Boğulursun geçmiş de geriye bakma Kaptan,
Bir şehir gibi bırak git geçmişini arama,
Yıkılmış yağmalanmış bir şehirim inan,
Bir sen bir ben kaldım o Gemiden artan.

Benim de dostlarım vardı düşmeden önce,
Bende güçlüydüm bu sokak köşesinde,
Bir yürürdüm kaldırımlarda uçaraktan,
Bir sen bir ben kaldım o Gemiden artan.

Ecelle kardeş olsan ne yazar iki gözüm,
Felek sana çalışsa ne götüreceksin zaten,
Sevdaları tüketti içimde ki nefretim, kinim,
Bir sen bir ben kaldım o Gemiden artan.

Özdemir'den ferman var sür Gemiyi Kaptan,
Terk edelim şu Dünyayı doğudan ve batıdan,
Bir Limana çek bizi gayet sakin olsun kıyı,
Bir sen bir ben kaldım o Gemiden artan.