Sür eşeğin Niğde ye Şiiri - Muhittin Laçin

SÜR EŞEĞİN NİĞDE YE

Anlatamadıklarım is bağlamış içimde
Bilir ‘misiniz dostlarım benim yandığım neye
Zaman dokuz doğurmuş Matruşka’lar iç içe
Kör keçi racon keser geçmediği köprüye

Bu at eyer vurdurmaz azıya almaz gemi
Yiğitlik mertlik ölmüş devir puşt’luk dönemi
Kahpelik kara borsa tezgahta mal yok emmi
Geçti borun pazarı sür eşeğin Niğde’ye

Kurt ağız değiştirmiş meyletmiş havlamaya
Köpekler haydır hayda yeltenir ulumaya
Dinsizi imansızı densizi susturmaya
Pabuç gibi dil lazım ağız gerek sövmeye

Silah olmuş merdane kılıç oldu oklava
Azar işiten evlat dava açmış anaya
Hastalık kolik olduk doktor ilaç bedava
Ekmek elden su gölden at mitili gölgeye

Küfür ağızda sakız çeyne çeyne de tükür
Ar aksak Hayâ topal gidişat paldır küldür
Asıl azmış bal kokmuş arsıza toy düğündür
Hadsiz çıkmış devlete ana avrat sövmeye

Bu yüz yılda kan vahşet koydular önümüze
Sen git öbür yüz yıldan iki yer ayır bize
Hayde, kanka düş yola burdan ekmek yok bize
Bey çirkef ağa kurnaz tilki girmez bu köye

Geri dönüş yok artık tufanın son kavşağı
Teknoloji kudurmuş adı da bilim çağı
Beş Bin yıllık töreyi ettiler alaşağı
Kot pantolon çağında çattık demokrasiye

Muhittin Laçin (misali)