Süpürülmüş şahâneler

bana güneşin mevsimsizliğini anlat

ya da neyse o, ötelerde ne var

bir ömre bedeldir sağ ve sol omuz melekleri

ne yöne baksam, bir kadın ağlar

gözlerimde akşam,gövdemde kar

sürükleniyorum kelimelerin sarhoşluğuna azar azar

yenik bir ordunun süpürülmüş şahânesiyim

ne yöne baksam, bir kadın ağlar

hayatına konmak zor iş,bekleme beni

kayıp çocuklarını ısırıyor şehir

annem beni asker yetiştirdi

yapamadım askerliğimi

malüldüm

yaşamanın tadına inanmadım hiçbir zaman

nice ölüm acılarına sürtünüp durdum oysa

niçin ben de ölmedim

niçin hep güldüm

tezekte kaldı ellerim

yangınımdan artakalan bir duvar

yüzlerinin ışığından turnalar geçen ah o eski adamlar

bir yanım yıkık

bitişik durduğum için zambakların gürültüsüne

dokusunu yitirmiş bütün ırmaklar

uçurumlar,

hoyrat rüzgarıyla türkülerimi tırnaklar

ne yöne baksam, bir kadın ağlar

hergün biraz daha çoğalan galaksiler kadar parlak

hançer batmış bir yıldız gibi dimdik

demek

birbirimizden nefret etmek için

sevmişiz birbirimizi

karanlık mukadder

gerçekler daima ortaya çıkar

sen sadece nasıl olacağını seçersin

biliyorum

bu ülkede güneş çiçeklerin kuruduğu yerden doğar

anne olmak zor iş

ne yöne baksam, bir kadın ağlar

Mustafa PINARBAŞI