Süpürmüş Zaman Şiiri - Melek Dalgıç

Zaman acımasız
Rüzgarıyla
Dallarda yapraklar
Savururken
Sevinçlerde tükenir
Hani ilk karnem gibi
Heyecan
Gözlerine bulutlar yüklenir
Katar katar
Özlem çöktü sanırsın
Yüreğine
Bakarsın da mazi bir tutam
Buhran
Ay takılır
Gecenin karasında
Gözlerine
Akasyalar gölgelenir
Gidersin o yaz gününe
Bir fotoğraf karesinde
Bulursun kendini
Emanet eğreti bir gülüş
Dudağında
Bakarsın da
Alıp süpürmüş zaman
Dün neyimsen
Bu günümde
Çok değişmiş zaman