Gidersen el sallarım, koşamam yorgunum.
Sevgimi söze dökmekten büküldü boynum.
Halının altına gizleyemedim yalnızlığımı,
Kirimi silkelemekten sevmeyi unuttum.
Ama kalbin dışın gibi pirüpak,
Seni o kadar pürüzsüz sevmiştim.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta