Heyhat sığınağım yok şüphe karşısında,
Hangi ellere kendimi güveniyorum ?
Ve nasıl yargılayacaklar; kendimi yargıladığımda
Düşmanımın gözüyle bakıyorum.
Kendimi sevmeyi ne çok isterdim ve çelenkle
Onurlandırılmayı. Sonunda başarıyı bekliyorum.
Ama hafızam çok güç hatırlasa da
Vicdanımla ters düştüğünü görüyorum.
Jüri suçluyor ve avukat kuşkulanıyor benden,
Beni kusurlu buluyor şahitlerin hepsi;
Dinlemeliyim özür göstermeden
Ölüme mahkûm edilmemi.
Jean Cocteau
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 5.9.2019 09:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!