Şüphesiz Zaman Senden Yana Uzayıp Gidiyo ...

Aslında fark etmedik kırlangıç zamanlarını, içimize gömülmüştü düşlerle. Önümüzdeki setleri aşma telaşı sardı başımızı.
Kim bilir kaç mevsim geçti fark bile etmedik.
Aslında kırlangıç mevsimi kendinle çoğalma zamanlarıydı. Düşüncede hür olma zamanlarıydı. Bir kanat sallamayla umuda koşma zamanlarıydı.
Sevilme zamanlarıydı geç kaldığımız sevmede. Yılları düşlerken ele ele olacağımız zamanlar için. Oysa dağıldık, tarlalara tohum atılırcasına ve yorulduk düşlerin yaşama sevdasından.

Bu günlere sarkan sadece beyin diplerimize sızan düş yorgunlukları idi... Oysa gözlerimizin bakışları hasret yollarındaydı...