Şüphesiz Şiiri - Yusuf Topçu

Şüphesiz En afili kahramanı sen oluyorsun gecenin. Bir var olup Bir yok oluyorken duygularımda.. Sonra En yakın dostum oluyor geceler Girip karanlığın koluna Altını üstüne getirirken yalnızlığımın.. Geçtiğim sokaklar tanıdıklaştıkça Karamsar bakışlar sunuyorum Kanayan göz pınarlarımla sana.. Acı"m büyüdükçe içimde Sövüp duruyorum Duvar"lara Taş"lara Ve de insan"olamayanlara.. Kör gözlere sunuyorum suretimi Misafir bir bakış olsa dahi Buluşsun diye dudaklarımla.. ""Avaz avaz haykırıyorum sonra hayat çığlıklarımı sağır kulaklara"" Ne duyan oluyor beni kendim kadar Ne de koşup gelen yanıbaşıma İçimdeki özleme refakat eden Yalnızlığa kusuyorum bütün nefretimi.. Yaşanılamamış bir hayat"tan arda kalan kör topal umutlar oluyor işte.. Herneyse! DÜşündümde Aradığımda telefona bakmayan sen, Ne kadar yalnız olduğumu nerden bilecekti ki?