Şüphesiz... Şiiri - Mehmet Tunçer

Şüphesiz yaşanmalı bu hayat
Bir eksik bir fazlasıyla
Şüphen varsa...
Geç bunları bir kalemde...
Bak iki sala veriliyor şehirde
Birisi merkez camiden.
Bir diğeri kenar mahalleden...
Taşınacaklar az sonra omuzlarda
Öteki mahalleye....
Birisinde iki imam fazladan
YIırtarcasına gırtlaklarını
Okuyacak dualarını...
Uzunmu uzun araç konvoyları
Belediye hizmetleri dersen
Bi tabiki en alasından
Bakıcısı ağlarken salya sümük
Başkaları bilmiyecek
İşsiz kaldığına ağladığını...
Mezar kazıcılar..
Daha bir şevkle vuracaklar kazmayı
İkiye belki üçe katlanacak nasılsa bugünkü kazançları....
......ah ulan be diyecekler...
İmam çağırırken cemaatı namaza.
Az ötede bir adam
Gözlerinde ne gözyaşı
Nede hüzün
Bekler imammın sormasını
Ey cemaat...
Ahdı vardır...Söylemiştirde...
Meftanın iki oğlu bitiverir yanında
Biri koluna girer
Biri atar kolunu omuzuna
Bitirirler pazarlığı...
Sorar imam..oda bağırır cematla birlikte
Helal olsun..Helal olsun..Helal olsun...
Helal olsun tabiki riyakarlığa
Helal olsun bi tabi onurunu üç beş kuruşa satanlara...
Öbüründe birkaç eş dost
Bir kaç mahalle komşusu
Binip gidecekler belediyenin
Ayıp olmasın diye gönderdiği halk otobüsüne
İyi insandı diyecekler,
Sevecen,cana yakın içilirdi çayı,kahvesi.
Eller huşu ile kalkacak duaya.
O illet hastalıga tutulduğundan beri
Bir kez olsun ziyaret etmemenin ezikliğinde
Çok acı çekiyormuş rahmetli.
Kurtuldu diyecekler.
Ölümün ne olduğunu bilmeyenler...
Yani;
Kıssadan hisse..
Yaşanmalı bu hayat...