Aynaların yerini unutmuş insanların
Fütursuzca kırdığı kalpler
Körlüğünden bir haber nankörlerin
Göremediği fedakar sesler
Ve ben,
Gönül seslerinin hiçe sayıldığı çağların
En şiddetlisine denk gelmiş olsak da
Ne olur ki koruduk ve kolladık benliğimizi
Bir kuşak silmek istese de izlerimizi
Duvar suratların gizli yüreğini
Dağların heybetinin cezbettiği gibi
Bu çağa dağ gibi direnmek
Ama ya kaybedersek de gerekirse bir ebabil
Şifa bekleyen ideolojiler bulamazsa doktorunu
Ya koruyamazsa insanlar o zaman ruhunu
Düşüncelerle dağılan aklımın köşelerinde
Cevap bekleyen sualler gibi
Ben de bekliyorum, kardan aydınlık günleri
Kayıt Tarihi : 4.5.2022 16:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!