‘’ Sen kağıttan Romeo! ..biliyor musun, ben matemiyim siyahın,çıkmaz sokağıyım aşkın’’
Sana artık güvenmiyorum, inanmıyorum her an şüphe içindeyim ve biliyor musun şüphe katilidir aşkın! ! ..
Tam on üç yıl, bedenenimle birlikte ruhumu da becerdin,, Oysa ben iyileşemez kalıcı bir hastalık gibi seninle yaşamayı öğrendim.. Maraz-i erkekliğine toz kondurtmadım. Ben sana bey dedim, fahişe ruhunu görmezden geldim..
Tüm fahişeler sana hayran değiller; lanet cüzdanın için yarışıyorlar! ! .. Sende çok iyi biliyorsun aslında bunun böyle olduğunu..
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta