‘’ Sen kağıttan Romeo! ..biliyor musun, ben matemiyim siyahın,çıkmaz sokağıyım aşkın’’
Sana artık güvenmiyorum, inanmıyorum her an şüphe içindeyim ve biliyor musun şüphe katilidir aşkın! ! ..
Tam on üç yıl, bedenenimle birlikte ruhumu da becerdin,, Oysa ben iyileşemez kalıcı bir hastalık gibi seninle yaşamayı öğrendim.. Maraz-i erkekliğine toz kondurtmadım. Ben sana bey dedim, fahişe ruhunu görmezden geldim..
Tüm fahişeler sana hayran değiller; lanet cüzdanın için yarışıyorlar! ! .. Sende çok iyi biliyorsun aslında bunun böyle olduğunu..
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta