Gönlümüzün saklambaçlarında sobelenirken
Düşünmüyorduk. O heyecanla koştuğumuz kuytularda
Aklımızı sisli dağlar arasında bırakmayı
Gökyüzü neden esikisine göre daha mavi ?
Bulutlar ise daha gri
Gözlerimiz yerine kalp ile görmenin sonucu mudur bu ?
Yoksa bir sarhoşluk hali mi ?
Masumiyetini yitirmiş gönüller için inanmak
Çürümüş çiçeklere su vermek gibiy miş
Yeşermeyeceğini bildiği halde ..
Oysa her yeni insan taze bir fidan değil midir ki ?
hep içi geçmiş ağaçalarda gezinir beynimizi kemiren o kurtlar.
Ve her zaman önceki yağmurların kirlettiği pencerelerden bakılır.
Kırılır duygu dallarımız beyin fırtınalarımızda yeni sürgünlerimiz için..
Kayıt Tarihi : 27.6.2020 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!