Şüphe Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Şüphe vardır içinde
Sen artık gece gündüz, anılarınla yaşıyorsan;
Mutlaka,
Bir korku çökmüştür yüreğine,
Sen,
Sen, her gün elinde sigaran, dalıp, dalıp gidiyorsan;

Of çekersin, ah çekersin,
Hicran,
Yıldırım iner gibi iner gökten yüreğine
Korkarsın.
Korkarsın da korktuğunu belli etmezsin,
Sen,
Dalarken miadı dolmuş, paslı düşüncelerine;

Anılarındır, yükselen.
Helezon yaparak çıkan sigaranın dumanlarındaki
Hiç bitmez,
Sarı yorgun parmaklarınla sayar durursun özlemlerini,
Sen,
Kara, kara neydim ne olacağım derken;

Belki gözlerin dolar.
Kim bilir, belki yüreğin sızlar bir şeylerden.
İçini dökersin yaşlarına.
Belki!
Yüzlerinden süzülür hatırladığın eyvahlara dökülür yaşların.
Sen,
Başın önünde çaresizliğini düşünürken;

Sonra ürpertir, içini,
Her ulvi nida, bir müezzinin sesi
Sen sonuna kadar dinlersin o sesi.
Hele bir de sonunda,
Duymuşsan,
Bir dostunun ya, tanıdığının ismini dersin / eyvah!
Sen,
Sıranın sana yaklaştığını düşünürken;

10 Ekim 2012