Şüphe Şiiri - Ethem Turan

Bir kere düştü mü zihnin bir köşesine
Bir ömür acabayla durmadan
Ben buradayım der hatırlatır kendini
Dil bir şey söyleyemese de beynin savaşı yer bitirir kendini

Güneşli havayı saran yağmur bulutu gibi
Aydınlığa gölge düşürür
Tereddütte bırakır insanı
İkilem içerisinde ne yapacağına kara veremeden geçer zaman

Önemsemediğin çok şeye dikkat eder durursun
İçte hep bir endişe,bir kurt gibi kemirir
Kıyaslamalarla uğraşır boş yere yorarsın beynini
Kapattım desende bir köşede saklarsın aslın da

Önemsiz dediklerin olay hailine dönüşür
Daha alıngan ve daha hassaslaşırsın
Söyleyecek olur düşündüklerinin gerçek olmasından korkarsın
Susar yine iç dünyanda meydan savaşına hücum borusunu çalarsın

Günlerin tadını yaşayamaz hale geldiğinde
Kangren olmuş kol gibi kesip atmak istersin
İstersin de; bir parçanın yok olup gitmesini kabullenemezsin bu kez
Ölmekten korkarsın,yaşamayı da beceremezsin

Alıp başını gitmek istesen
Her gittiğin yere de onu da yanında götüreceksin
Kalsan,kaldığın yerden devam edeceksin
Bir elinde ayrılık bir elinde şüphe beslersin