suphe 1 Şiiri - Hikmet Szlemiolur

gercekligi yasamin
herkesin inandigi kadar sade
varligi yoklugun
aciyip kanatan bir dusunce
kim soyliyebilir ki bu kadar
buyuk bir yalani
sehirler duserken ustumuze
tabutlarimiza sigindigimizi
sen ve ben

zaman akip gitmekte
bir yerde saklanrim ceketimin icine
ruzgarlar bile goremez beni

zaman akip gitmekte
durulmali deniz, yada cosmali
saclarimi kestirmeliyim bir gun dunya ugruna
bir cocuga gulumsemeli
dunya icin

yollar ayrilmanin gebesi
yabanci bana bu iller
uzaklarda, epey uzaklarda
sigarayla ozdeslestirdigim
ankara geceleri

sahte bir soluk takilir bugazima
geceleri buhranlarda yuregim
yelkovanin her adim atisinda
an ve an yaklasmakta soguk bir yel
ense kokumde,
bir el
ve yelkovan geri adim atmakta

dokulup gelen bir hastanin iniltisi
yatagimda teslimiyetin her saniyesini
yillarabenligimi

yapraklar dusebilir
odamda pencere vardir
nihayet adaklar verdim
gozlerim kanadmisti
her bir yasi
hasretine ekledim
her bir adimi, sozlerine ekledim
ve yollara vurdum hasretimi
pesinden izledim dokulen

sorgu var

bitme nolur

gulucuk yeter

yasayip gidiyoruz
yuzlerce defa olmeye ne gerek