Şünüş Şiiri - Rauf Mustafaoğlu

ŞÜNÜŞ

Dört bir yandan yankılandı hücum edin narası
Her biri hazır idi akı, kızılı ve karası
Hep birlikte yürüdü Türk adlı bu ademler
Dedi düşman o anda yaşadığım son demler

Aldılar pusatları açlık oldu musallat
Vücutları buz kesmiş ne urba var ne kalpak
Ancak vardı bir güçleri iman idi ol adı
Düşman bir bir kaçıştı kırıldı kol kanadı

Geri durmadılar hiç, hep ileri gittiler
Sünüşten dönmek olmaz hepsi yemin ettiler
Terleri kurumadan hepsi yola koyuldu
Yaşı küçük olanlar yolda yana sokuldu

Oldular binlerce er, düşman elleri titrer
Bizimkiler az idi, karşılarında binler
Dediler vatan şeref sayılarla ölçülmez
Bu şerefli bayrağa hain asla direnmez

Her biri öne çıktı şehadete yarıştı
Savaş alanı kanda toz dumana karıştı
Görünmez ölenler, dahi şehit düşenler
Her biri kol koladır yenen ve yenilenler