Sünürsün Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Benim içimde kötülük yoktun
Sen beni ateşsiz yaktın
Gözyaşları içinde bıraktın
Beddua etmiyorum hiçbir zaman
Bil ki gözyaşlarımın hakkını ödeyeceksin
İyi niyetle yaklaşmak istedikçe uzaklaştın
Bana ihtiyacın olursa arkamdan koştun
Her defasında boş ver deyip kucak açtım
Ama artık sen çizmeyi aştın
Şunu da unutma işlemek için altını
Bakır katarlar içine
Aşım pişti diye sevinme
Bir bakarsın su katarlar içine
Kanatlandığını sanıp paraşütsüz uçmaya çalışırsın
Kanatların yetersizdir tepe taklak gidersin
Paraşüte de ihtiyaç olur bilesin
Artık yürümeye bile razı olursun
Ama bacakların kırılmıştır yürüyemezsin
İstemem. İstemem de sürünürsün, sürünürsün