yalnızlığında gül bitiren çığlık, durgun su derinliğinde birden, ateşten kalbini şaire sundu. anladım aşkın mucizesini. sesini duydum hicaz faslında. yıkanmış kum taneleri gibi; duru su aydınlığınca mavi, sesin o yitik zaman meyvesi. gülünce gümüş ağzının ejderi, kanlı bir kristal düşer geceye. şarkında ses yangının izi. göğsünde hüznün çocuğu Urfa. bilirim sevdamız sesindir senin. göğsünün üstünde büyüttüğün gül, daha kaç asrı besleyecek. ağzında alevi Türkçe’min kandil
Tarık ÖzcanKayıt Tarihi : 2.12.2011 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!