Sünnet Çocukları Şiiri - Kalender Kılıç

Başımızda bir Dünya / kan akıtırken;
Çocuk sünnetinden.!
Kan, intikam aldırır
Ve kan kana dökülür
Savaş başlatır
Çocuklar işin içinde kalır;
Küçük gözyaşlarının intikam çığlığında
Dur durak bilmez
İpi sökülmüştür tazenin
Karmakarışık bir yumak alır
Yumurcaklar;
Sokak, adlarına kalır.
Kokusu siner parmak izinde
Dünyanın perdesine...
Evde huzur yok
Baba Padişah olmuştur
Tek kişilik bozuk;
Ana korkudan siner, küçücük heyecan kalır
Acımasız bir dengesizlik
Var iken
Köprü altlarında plan alır, çocuk
Çamur tuzaklarının ilk şafağında
Bozguncu ayak ayak üstünde otururken
Gardiyan tokat alır, çocuk suratlardan
Devlet bir halde perişan, seyreder, cılız...
Ulema karnı büyük oturur; bunlar dinsiz der!
Cennetlikler diz pençe etek öperken
Çocuklar köprü altına kalır

Acınası bir hal alır; Dünya
Teyzeler; vah vah, der
“kıymayın yavrularımıza” derken
hepimiz,
Çocukluğu öldürülmüş hallerimizi seyrederiz
ve biz, her günümüzde,
her günün tazelenen marşlar eşliğinde
Şiddet’e yemin etmişlerdeniz…

(Şiddet gören çocuklar anısına 1/10/2006 ank/ kalender...)