Sunî Teneffüs Şiiri - A. Ali Ural

bu adam ölmüş
nefesi kendi nefesi değil
göğsünün dalgalanması
narin bir kayığı yüzdürdüğünden
nabzı mı, böcek sesleri
siz bir çarşaf getirin hemen

bu adam ölmüş
gözlerinin feri gitmemiş mi, gitmez
eski bir rüyayı görüyor
dudakları mı kıpırdıyor
hayır söylemez

bu adam ölmüş
rengi solmamış mı, beyaza küs
yaşları mı kumsalı yakan
sunî teneffüs

bulduğunuz ilk martıyı kalbine sürün
bu adam ölmüş
götürün!

(Körün Parmak Uçları’ndan)