Rasgele balıkçı!
Hayat bir ummansa katmer katmer dalgalanan.
Bir boşluk içinde,
mavileri her çeşit renge dönüştüren.
Sense unutulmuş bir kayıkçı.
Çek küreğini, al rotanı.
Kalemi kırıyorsun...
Güneş parçalanıyor, ateşler saçılıyor.
Ay yok.Gece yok.
Deniz küçülüyor.Küçülüyor...
Bir bahardır eskiyen
Yaprak sararmıştır diğer güzlerden.
Çiçekler açmaz bir daha...
Bir bahardır mevsimlerden.
Ağlayan bir çocuk gibi eskitir yüzünü aşk.
“Hayat dert üstüne kurulmuş.Her yer kan, dehşet dolu.Bu hiç bitmez” demiştik ya.
Bu da geçti yahu! !
Ellerimiz.
Onların gizemi kendinde saklı.
Şiirleri şarkılaştıran.
Ve şiirleştiren, bir musikiyi.
Yine heyecanlandıkça
titreyen
Zaman tünelini aşmış
Sesini duyar gibiyim biraz ileride.
Denizler kimin gözyaşları?
Sana geliyorum ben....
Bir güvercin masumiyeti elimde aşk.
Otopsiler temiz.
Sorumlusu kayıp.
İsmi yok bu yaranın.
Otopsilerde yazmıyor hata.
Bazı şeyler söylenmez.
Bu suçun ismi yok yasalarda.
Sokaklar ıslanmış.
Yağmur yağarken temizlenenler...
Kentler, kentliler...
Sokaklar ıslanmış.
Ah bulutlar!
Ne dertliler...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!