İçin için yandım sonra köz oldum
Bir arpa boyunu aşamadım ben
Ekin ektim harman sürdüm toz oldum
Bir kile buğdayı taşımadım ben
Kader diye kısmet diye avunur
Başa gelen her bir derde dayanır
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta