Sunam Şiiri - Hilal Erboyacı

İçin için yandım sonra köz oldum
Bir arpa boyunu aşamadım ben
Ekin ektim harman sürdüm toz oldum
Bir kile buğdayı taşımadım ben

Kader diye kısmet diye avunur
Başa gelen her bir derde dayanır
Ağu içse şerbet sanır beğenir
Duasız şükürsüz yaşamadım ben

Sunam söyle ne dedin de yapmadım
Ah çektim de kararımdan sapmadım
Ahdim büyük şirk olacak tapmadım
Şöyle bir gönlümce coşamadım ben

Hangi ceylan yavrusundan vazgeçer
Beklerim yolunu kervanlar geçer
Ömürden geçiyor ikişer üçer
Zamanın önünde koşamadım ben

Ağlasam nafile gülsem de boşmuş
Sevda yüreğimde çırpınan kuşmuş
Mecnuna Leylası ne kadar hoşmuş
Kapandı kapılar açamadım ben

Hilale erince ömrümün yazı
Çekmesi bir hoştur güzelin nazı
Karanlık gönlüme verdiğin hazı
İnan bir an bile unutmadım ben