ey aşk, bu canı kaleminden yakala,
yak her harfini,
tutuşsun kelimeler,
dolsun gönlüme alev alev cümleler! …
…
sırlara merhem mahrem Harem
Üsküdar’dan serpilmişim
aşk dememişim mesela
sevdayı azar eylemişim şaşıya
bahar dallara kondu
sürdü süslü kanatlarını kırlara
usul usul çekildi kış yorgun dağlardan
duruldu gökyüzü, duruldu ay
saçıldı sabah
yeşil güne açıldı
düzde bitmiş, küçük kederli ağaç,
uzağında ufuğun ruhu tarumar,
zülüfleri yolunmuş elleriyle açlığın
köklerinde yeşil har...
bir taş yatar dibinde çırılçıplak,
ağaçlar gece ağlar
kabarır gövdesinde yaşlar
damlalar ışıldar yeşil yeşil
dokunurum pırıltılara
acı köklenir,
hüzün tomurcukları patlar
yalnızım kuşatılmışım
gömülü adımlarla yürümüşüm
hasret bir duvara vurmuş
bir duvara vuslat
üzerime çökmüş yaşanmış her acı
her açıklık sinsi bir sancı.
Ankara’da ağaçlar başka durur…
yapraklar dökülmüş,
unutulmuş bir yüzük gibi kayar mendilimin
arasına sonbahar,
Ankara’da bir başka durur ağaçlar.
zamanı sağarım,
sağırım ama duyarım,
sararıp solmuşsam içim aldır,
kararmışsa bahtım ahtım ağdır,
soğuksa da tavırlarım aslında sıcağım
sağsa yaralarım, acılarım umutlarım dağdır.
gidiyorum,
sensizlik yankılanır göğsümde...
gece gönüllüleri, isteksiz güller,
gidiyorum...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!