sevgili öğretmenim
beni okutmadı ama
o zamanlar okulun
dönen işlerinin
çok önemli bir kişisiydi
tam bir gençlik
tam bir yaşama sevinci
tam bir şefkat
biraz da şaka
bir abla şefkati ile
yürütüyordu işleri
oldum bittim matematiği sevmem
ilkokul 3-4 falan
matematiğim zayıf
mürüvvet camızoğlu diye bir kızı
bana öğretmen yaptılar
öğretsin diye yirmi gün
kursun sonunda bu öğretmen bana
kaldın dedi
küçücük bir çocuk
ne cevap verebilir o zaman
inandım ve üzüldüm
bütün öğretmenler birden
bir kahkaha kopardılar
şaka olduğunu söyleyip
geçtin dediler
aradan elli sene geçti
aynı mahallede oturuyoruz şimdi
o öğretmen ile
yalnız gidiyor yollarda
yavaş yavaş
sadece önüne bakarak gidiyor
dokunsan yıkılacak gibi
o gençlik timsali
kabına sığmayan öğretmen
şimdi böyle olmuş
ah gençlik katili zaman ah
her güzelliği yavaş yavaş
yok eder senin ellerin
hey gidi öğretmenim
14 şubat 2014
Kayıt Tarihi : 6.8.2014 16:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!