Öyle sevgi ile öyle haddini bilerek geldin ki,
İnsan nasıl açmaz Gönül kapısını sana.
Bugüne kadar biriktirdiğin acıları
dindirmeye talibim der gibi geldin
Gözyaşların benim gözümden aksın.
Oysa Sevgi hep vardı.
İnsan başka ne arardı.
İçimizdeki Şeytan hep bir eksik arardı.
Bir zamanlar bir lokma bir hırka yeterdi.
.Neyi eksilttik de yeri hiçbir şeyle dolmuyor.
İçimizdeki Şeytan hep bir eksik buluyor.
Sen de Gitme
Beni duyuyor musun?
Sen de Gitme
Kimsesizliğimin kimsesi
Haykıramayışımın sesi soluğu
Sen de Gitme
Yine gel
Derin uykmumdan uyandır beni
Hayata karşı mahmurluğumu atayım üzerimden
Tut elimden ,hayata götür beni
Dolaştır hayatın içinde
Her şeyle yeniden tanıştır beni
yol mu uzun yolcu mu ağır?
yola çıktın madem varacaksın menzile.
Durmak olmaz.
Geri dönmeyi aklından bile geçirme.
Belki de yükünü hafifletmelisin.
Çıkar heybendeki seni yolundan alıkoyan ağırlıklarını.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!