Sümme Hâşâ Şiiri - Hanifi Kara

SÜMME HÂŞÂ

Bir hâşâ yetmez ki binlerce hâşâ
Sen, O’nun ilâhı, O senin kulun.
Böyle düşünürsen, ŞİRKE düşersin
Sen, O’nun ilâhı, O senin kulun.

Oku diye başlar öyle bir din ki
O çalış dedikçe yatarsın sen ki
Bu nasıl bir mantık, İslâm bu sanki
Sen, O’nun ilâhı, O senin kulun.

Su yerine rakı, şarap içtirir
Cehâlet bu, gök ekini biçtirir
İlâhlıkla, kulluk yer değiştirir
Sen, O’nun ilâhı, O senin kulun.

Ner’den çıktı bunlar düşünde söyle
Böyle Müslümanlık, olur mu böyle?
Kendi işlerini havâle eyle
Sen, O’nu ilâhı, O senin kulun.

Var olan varlığı okursan tersten
O zaman yazılmaz elbette destan
Yapacağın şeyi, O’ndan istersen
Sen, O’nun ilâhı, O senin kulun.

Maskara eyledin o güzel dîni
“Mim”ini kaldırdın oldun sen denî (*)
Ne hâle getirdin akâidini
Sen, O’nun ilâhı, O senin kulun.
……………………………….
İncele Kur’an’ı sen satır satır
Tövbe et mü’min ol, bu işi bitir
Yeniden aşk ile, ŞAHÂDET getir
O, senin İlâh’ın, sen O’nun kulu…
Yolcuya yol olsun, Kur'an'ın yolu
O, senin İlâh’ın, sen O’nun kulu! ! !

(*) Denî: Alçak demektir.
Medenî kelimesinin mim’ini
kaldırırsanız “denî” olur…

22/09/’08
Hanifi KARA