Sümme Haşa
İlk aşkım, ikinci elim;
Olacaktın gül yüzlüm.
Çok akıllı, halim selim;
Bişeyim, bi şekil gözlüm.
Üç büyük yemin ettim;
Tükendim, bittim ve yettim.
Önünde yatmış cesettim.
Kara kışlım, yaz ayazlım.
Sevgi yaşa, aşkı yaşa
Tövbe-Tövbe, sümme haşa.
Sen atlarsan taştan taşa,
Elin bile tutmam nazlım.
Anlatsam da uzun boylu,
Laf dinlemez keçi huylu
İnadına bizim köylü
Bahtı karam, yolu tozlum
Altın bir küpe koysalar,
Anadan üryan soysalar,
Nikâhımızı kıysalar,
Bir yatakta yatmam sözlüm.
Saçları omuza salsan,
Derin uykulara dalsan,
Ölüm kıyısında kalsan,
Yaşamaya bak avazlım.
Emin’i hep aldattılar,
Harama hile kattılar,
Kulak üstüne yattılar,
Sevgiyi göm buğday özlüm.
2 Mayıs 2014, Kirazlıdere/Ankara
Emin CebeKayıt Tarihi : 2.5.2014 17:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Ben sevgi. Ben nefretin, ölümün kıyısında yaşama tutunmuş bir hayatım. Bir gün olur da benimle yaşmak istersen, ölüme terk ettiğin, gömdüğün o yerdeyim. Çünkü, gömdüğün o yerde sevgi, buğday taneleri gibi çimlenir ve yeni bir hayat doğar. Buğday çimleri-özü mucizevi bir ilaçtır. Bunun adı da Ruşeym’dir. Buğday özü olarak da bilinen ruşeym buğdayın en tepesinde bulunan embriyosudur.”
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!