Sümeyye Şiiri - Mehmet Yaldırgan

Bundan böyle,
Binlerce yıl evvel toprağa diri diri gömülmüş,
Bir Sümeyye ağlatır beni sadece,
Bundan böyle umutsuzlanmak yok,
Saklanmak yok karanlığın koynuna her gece,

Bir Sümeyye, gözleri zeytin karası,
Babasının elinde bir kazma, bir kürek,
Onu gömecek yer arıyor, sümeyye toprağın hatırası,
Ve hıncından taş olmuş bir günahkar yürek.

Bir Sümeyye, daha beşinde,
Diri diri toprağa gömülüyor,
Bir cahil adalet peşinde,
Hıckırıkları hiç görünmüyor.

Bir Sümeyye ağlatır beni sadece,
Yalancı gecelerde bir hüzün,
Bir Sümeyye gömülür toprağa her gece,
Söyle sümeyye, hangi zalimin hıncındaydı gül yüzün.

Şükürler olsun ki, alemlerin sultanı,
Durdurdu bu şeytanın adetini,
Şükürler olsun ki bir büyük nur,
Bildirdi Sümeyye'lerin saadetini...