Aynı anda iki işi yapmayı isteyecek kadar boşta olmak
Yalnızlık kalabalık yağmuru sever.
Seçimini yap, mutlu olmak mı, yazmak mı?
Bir ümitti rüyalar, onlar birer referans oluverdiler güzel günlere.
Şimdi daha elle tutulur hayallere ihtiyaç var.
Daha gerçekçi dolayısıyla daha az hoş kokulu.
Şimdi bana seni anlatmayan bir şarkı lazım.
Zihnimde ki karmaşanın ışığının belirtisi.
Bildiklerim, hatırladıklarım.
Sorular sabahladı, artık şüpheler apaçık ve görünür
Cevaplar çok uzakta, kaçmak istercesine istekli fakat yorgun
Kokular acı belirgin, tutuluşlar aksi ve düpedüz gelecek kulağa
Serin sessizlik uçurumu bir adım ötende
Rahat bir nefes almak için çok geç
Uygun bulunan yerde, uygunsuz, orantısız his molası verilmeliydi.
İçi huzur boşluğuyla gelecek vaat etmeyen mutluluklar.
Farkında olunmadan verilen sözler,
Mutsuzluğun araladığı umut kapısı.
Hüznün hayrolsun, geçmişte göz yaşlarından bir şeyler çalsın
İsterim ki, mütevazi tavsiyelerim seni mutlu etsin
Kollarım sana gülsün, her bir kahkahası seni sarmalasın
Daktilo et acılarını, kağıda dök hüznünü
Bu teşebbüs daha çok kağıt yitirir.
Gece kulak verir sana, diğer uyuyanların zihinleri de sende yoğunlaşırcasına
Ellerim titriyor sana çocuk, canım acıyor sana
Gülüşlerimde hüzün barınıyor cocuk
Ellerim sen kokuyor dokunmadığımda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!