Dünyanın en uzak noktasını merak ederdim hep çocukken.
Bilmezdim bir insan teni olduğunu.
Şehirler geçerdi hep aklımdan.
Zehirmiş,bilmezdim...
Adının yüklemini yüklemişim omuzlarıma.
ve sevdan gizli öznem olmuş.
ben ise;
belli belirsiz bir nesneyim.
senin cümlende
İtiraf ediyorum
Ben hiçbirşeyi bukadar özlemle beklemedim.
Ne karımı iş çıkışlarında,
Ne anamı,
Çocukken okul dönüşlerinde...
Sen upuzun bir trenin ilk vagonusun.
ben ise son.
şimdi söyle bana.
ne zaman varırım sana?
Beni bana sattım dün gece.
Kalsın dedim,üstü kalsın
Kalsın bütün başağrıları,çekilmez sancılar
Acılar içinde,acılar içimde
Beni bana sattım dün gece...
Bomboş bir sayfadır benim hayatım.
Ah ne cümlelerim vardı oysa
Cümlesiz kaldım.
Özlemle beklediğim TÜKENMEZ kadınım.
Gel ve silinmezcesine yaz.
Gel ve yırtarcasına...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!