Sümela'nın fresklerini ben kazıdım

İbrahim Durmuş
169

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

Sümela'nın fresklerini ben kazıdım

sümelanın fresklerini ben kazıdım
duvarına siperlenmiş
kemerine gizlenmişken
--------------tepemde şimşekler
--------------sırtımda dolu izleri

tosunum kaybolmuş
aşkar kız kaybolmuş
-------------ben korku içinde
------------------ umurumda mı
-------------dünya kaybolmuş

bize küçükken öyle öğrettiler
batıldır
----- puttur dediler

sümelanın fresklerini ben kazıdım
duvarındaki sıvaya
böğründeki yaraya
---------hançer hançer çakı soktum
---------hançer hançer değnek vurdum

bize küçükken öğrettiler
-----puttur dediler
--------öcüdür
----------- korkunçtur dediler

ağlıyor şimdi ruhlar
----------sinmiş ıssızlığa
gözleri sevecen
eski çocuklar
-----ergin çocuklar
--------- evli çocuklar
------------- geçkin çocuklar

geldiler
-----umutlandılar
----------- kutsandılar

sümeladan taş kopardım
kurt dedenin taşındığı evden de
kopardım da bağrıma bastım
dertli oldum dermansız oldum
deli oldum umarsız oldum
tutuştum cayır cayır yandım

bir sabah olimposta
canım dişimde yorgun argın

güzel viktorya dikti gözlerini
hançerledi kara gözleri
------------kapkara gözleri

sigara uzattı
bir de
---- yaktı
--------kara kara
dumanlar çıktı
-------- koktu
----------- kara kara

elimi verdim
------ sıktı
--------- kara kara
sıcak bir tanışıklık
---------depreşti
------------ kara kara

sevdik mi
sevildik mi
bağışlandık mı bilemeden
yolcu yolunda
hancı hanında
--------- düşüncelere daldı
------------------- kara kara

(atina. 18.12.1990)

İbrahim Durmuş
Kayıt Tarihi : 10.11.2006 18:09:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


bazı sıkıntılarla uzakdoğu'dan atina'ya inmek zorunda kalmıştım. oradan ülkeye geçmem de zor olacaktı. yunan havayolu işletmesi onasis'indi. vitorya o gecenin vardiya sorumlusu. acımış olmalı yorgunluğuma. ağırladı. ilgilendi. olmazı olur yaptı ve istanbul'a uçurdu. davet ettim. nişanliyim dedi. ben de evliyim dedim. beraber de gelebilirsiniz dedim. adresleştik. çocokluğumu, zigana dağlarını, yaylaları, sümelayı konuşruk. pontuslu güzel victoria büyüklerinden dinledikleriyle özlem duyuyordu benim aşık olduğum yerlere. bu beni ona yaklaştırmıştı. hiç de yanlış fikirleri yoktu. nostalji-merak -özlem vardı. sıcaklık hissediyordu. bir çok yunanlıda hissettiğim, dost olma, gidip-gelme arzusu vardı. öyle yeniden ele geçirmek v.s. gibi sapık hayaller değil.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İbrahim Durmuş