Bazen insan kendinden bile sıkılıyor, ya da yoruluyor. Kalkıp silkelenmesen hepten teslim olacaksın bedbinliğe..
Dün öylesi bir duygu vardı içimde...
Bu sabah, çalışma masamın üstündeki karalama defterime düşen, dünden kalan ,dizelere takıldı gözüm...
****
İnsan bazen kendine fazladır
otur kendinle, kalk kendinle, konuş kendinle...
çöz çöz, yeniden dola kendini
İyi ki içimden konuşmayı öğrenmişim..!
fazladır işte insan kendine ,gerisini sen anla.
*
başım döner gökyüzüne bakmaktan.
ağıp giden bulutları, hep uğurlayan olmaktan
ufku yarıp giden kuşu takip etmekten
çiçeklerin etrafında dönüp duran işgüzar arılardan
Yorulur insan, yorulur , en çok da kendinden...****
Aaa bunları ben yazmışım...Tut çalışkan arıları bile kıskan sen..., Neden ?
Benim üstümde yılgınlık var diye...Utandım kendimden...
Ama o dündü, dün...
Bu sabah yakamı kaptırmadım dış seslere....Müsade etmedim bezginlik duygusunun yüreğimi eline geçirmesine...
Yatağımdan kalktığımda, ilk işim bahçemdeki mis gibi kokan sümbülteberleri ziyaret etmek oldu.
Kokuları insanı yaşama çağırıyordu...Kokladım uzun uzun.Hepsini minnetle okşayıp bir demet yaptım kendime.
Ben kahvaltımı hazırlarken bütün mutfağı sardı sümbülteber kokusu. Gençlikte yol arkadaşım olan Joan Bazen 'in sesi de karışınca işe , ne bedbinlik kaldı ne yorgunluk...
Nazım Usta'nın 'güzel günler göreceğiz 'umudu düştü yüreğime...
Ardından geldi ,Necati Cumalı dizeleri ...
Ben sabahları severim oldum bittim
Sabahları çocukları bütün başlangıçları.....
*
Kalktım sabahı dinledim
Dudaklarımda okuldan kalma bir şarkı
Hani yorgundum yeniktim çaresizdim
Döndü - Evet dün
Dün bir kentti geride kaldı
Bu sabah bir başka kente indim.*_____________
Bir demet sümbülteberin yaptığına bak sen...
Ruhumda Nazım'ın *Nikbinlik *duygusu ...Mutfağımda çiçek kokusu.... Bezginlik mi ? Dedim ya o dündü...
O ,ağıp giden bulutları, uçup giden kuşları , çalışkan arıları kıskanan şiircik de yarım kaldı böylece..
Bu aralar 'umut 'desek Polyanacılık oynama deyip,kızıyorlar.... 'Bitti' desek karamsar diyorlar, halbuki yaşam kendi bildiğince yol alıyor..
Of be bir damla nefes aldım....Yaşam devam ediyor...
Kayıt Tarihi : 10.4.2017 14:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
otur kendinle, kalk kendinle, konuş kendinle...
çöz çöz, yeniden dola kendini
İyi ki içimden konuşmayı öğrenmişim..!
fazladır işte insan kendine ,gerisini sen anla.Şiiri okudukça aklıma daima bu bölüm takıldı.İnsanlar aklıselim oldukça kendiyle oturur, kendiyle konuşur.Demek ki çok doğru. bir ben var benim içimde dercesine!Şairim öyle değerli bir hakikati yakalamış ve insanın insan olma onurunun kendi benliği içinde saklı olduğunu , yeri geldiğinde varlığını böylesine güzel dizelerle dile getirir.şiiri severek ve günümüze uygun bularak ve beğenerek okudum. tebrik ederim selam size.
Severek okudum ++ Başarılar, başarılar, başarılar....
Ne iyi ettiniz dünü dünde bırakmakla. İşte yapmamız gereken bu. Her yeni doğan günle dört elle sarılmak gerek yaşama. Bizi hayata bağlayan nedenler bulmak en güzeli. Bir demet Sümbülteber çiçeği de olur bu, bir güzel kedicik de. Bu arada benim de burnuma kadar geldi o çiçeklerin kokusu.
İçten ve duru bir anlatımla yazdığınız güzel şiirinizi kutluyorum Hümeyra Gün Hanım. Selam ve sevgilerimle.
Not: Yine bir süredir yoktum. Geciktim. Kusura bakma canım...
Yazmak sesiz çığlıktır,İnsanı rahatlatan.....Bazen yorulurken herşeyden biz...
İbrahim Öğretmenim yazımı gruplara taşımanız ,harika bir dostluk , kardeşlik göstergesi. Ne mutlu bana böylesi güzel dostlarım var. İyi ki varsınız diyorum...Saygımla, selamımla.
TÜM YORUMLAR (8)