Sümbül Taşıyan Fareler Şiiri - Şiir Meta ...

Saçları dalgalandırdı
mevsimleri altüst eden nefeslerle
durup da seyreylesem şehrin ışıklarını
gecelerin yıldızsız tepelerinde
durduk yere gözlerim dolmadı
şiirleri tırnaklayınca kayaların üstüne
ranzamın dibindeki gizli kapıyı
cinler mühürledi
geçmişe uzanabilseydim
beton şehrin soğuk kaldırımlarında
karabasandır üstümdeki
görüyor, haykıramıyorum ona
ecnebi lisanla konuşur sağa sola
gitme, dedim
duymadı beni
iki ömür bozuk bir saate takıldı
o güneye savruldu
ben kuzeye...
yengeçler yan yan yürüdü
baykuşlar susmak bilmedi
gecelerin zifiri cehenneminde
ormanlar yanar
alevli dallar toprağa düşer
sümbül taşıyamadı fareler
tarladaki deliklere