Eflatun içimdeki saklı renk.
Narin, çekici bir ışıltının simgesi,
Tüllerin içinde dans eden bir kadının gözleri,
Gizemli doğayla yeni tanışan bir çiçeğin gülümseyişi,
Buzun üstünde süzülen bir meleğin esintisi,
Sımsıcak bir öpüşün ardındaki sır perdesi,
Özgürce uçan bir kelebeğin neşesi,
Eflatun saklı renk içimdeki.
Siyah atlı bir şövalyenin gözdesi,
Sessiz büyülü mercanın sözleri,
Dalgaların hep adından bahsettiği,
Çimenlerin hayranlıkla izlediği,
Ayın gizlice dans etmek istediği,
Hislerin farklı bir ifadesi,
Eflatun saklı renk içimdeki.
28 Ocak 1999 Perşembe 21:30 / İstanbul
Güliz ArdilliKayıt Tarihi : 14.4.2011 14:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Her rengin ayrı bir yeri var tabi ancak insan bazı renkleri bazen diğerlerinden daha çok sevebiliyor. Bu insanın o günkü ya da o dönemki ruh haline göre değişebiliyor. Eflatun sevdiğim bir renk gerçekten. Bir ara kırmızıyı çok severdim. Onun yeri de ayrı. Bordo da ağırlığı olan bir renk. Şimdilerde yeşili seviyorum. Kalp çakrasının rengi. Ağaçların, çimenlerin, yeşil tepelerin rengi. Ve bence aşk bir gökkuşağı gibi rengarenktir. Çünkü içinde her rengi ve duyguyu barındırır. Şiirlerimi beğenmenize sevindim. Rica ederim.
TÜM YORUMLAR (11)