Sumbas İlçemiz Şiiri - Gürsel Güveloğlu

Araplı da derler diğer adına,
Şanlı Osmaniye ili Sumbas’ın.
Her mevsimde doyulamaz tadına,
Cennet bahçesinden, eli Sumbas’ın.

Hitit krallığı inmiş buraya,
Gelip Asurlular girmiş araya,
Sonra diğerleri durmuş sıraya,
Roma, Bizans kokar, yeli Sumbas’ın.

Abbasi’yle Türk’e geçmiş yönetim,
Selçuklu, Danişment yapmış üretim,
Dulkadirli ile, gülmüş suretim,
Osmanlıyı anar, dili Sumbas’ın.

Yüksek dağlarından şöyle bakınca,
Geniş ovalarım, olur yakınca.
Bir de kırlarında çiğdem çıkınca,
Yürek kıpırdatır, teli Sumbas’ın.

Türlü mahsul dolu; bağı, bahçesi,
Serin yaylaları altın külçesi,
Çukurova’mızın şirin ilçesi,
Heyik tepesi de, beli Sumbas’ın.

Tarım hayvancılık ana geçimi,
Köye alışkındır yaşam biçimi.
Tarla sularız da olmaz içimi,
Nazlı Kesik çayı, Nil’i Sumbas’ın.

Sever Taşköprü’yü gezip görenler,
Balık tesisinde mola verenler.
Hazan mevsiminde açar pürenler,
Koşar barajına, seli Sumbas’ın.

Yıllar yılı yare uzak dursam da,
Gurbet ellerinde ömür yorsam da,
Bazen gelip hatırını sorsam da,
Gürsel Güveloğlu, del’i Sumbas’ın.

(5 Mart 2008 -Kadirli)