Har vurur harman savurur,
Zalimlere kemer sülük.
Has yürekleri kavurur,
Ancak öyle diner sülük.
Hak dostuna surat asar,
Zayıfın üstüne kusar,
Kuvvet karşında tusar,
Çoğunlukla siner sülük
Zenginlere bay bay eder,
Çabuk çabuk sinsi gider,
Benlik davası güder,
Fakirlere biner sülük.
Pintilikten aç aç bekler,
Ahmak bulunca petekler,
İyi insanı itekler,
Eşeklere semer sülük
Doyma bilmez yalanlara,
Hile dolu planlara,
Arkadaştır yılanlara,
Kanımızı emer sülük.
Onda olmaz doğru hesap,
Akşam sabah kıvırır hep,
Her kötülüğe o sebep,
Dansöz gibi döner sülük.
Sonunda biter havası,
Ateşte yanar tavası,
Yağmursuz kalır ovası,
Bir mum gibi söner sülük.
Kayıt Tarihi : 19.9.2009 11:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Durdu Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/19/suluk-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!