Ne için büyüyoruz?
Ne için öğrenip, gelişiyoruz?
Dünyada olup biten rezillikleri daha iyi anlamak ,
Ve hiçbir şey yapamamak için mi?
Eğer bu, sadece olmaya yarıyorsa,
Ben yok olmayı seçiyorum.
Bundan böyle kimliksiz ve yok hükmünde bir silueti oynuyorum...
Ta ki,
Ruhumu sonsuz sevgilinin pençesine teslim edene kadar.
Hoş-çakılın dostlarım.
Ben uçmaya gidiyorum...
Kayıt Tarihi : 7.10.2016 20:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!