Sulu Boya Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Bulutlarıın arasında bir güneş
Dağların arasında bir nehir çizer
Ona gösterirdim
Dallar arasında bir kuş
Çiçekler arasında bir kelebek
Gülümseyip bakardı her resmime

Gerçi bilirdim
Gerçeği kadar güzel olmadığını hiçbir resmimin

Sonra aşkın resmini çizmeyi düşledim
O gülümsedi
Gülümseyen bir yüze
En çok da kirpiklere dağılmış saçları
Ve biraz daha baksam düşeceğimi sandığım
Uçurumdan derin gözleri
Bir de karanlık kirpikleri çizmek istedim

Ben kuru boya severdim
Silmek boyamaktan kolay
Bazen de pastele sarılırdım
Onun gibi renkli ve kırılgan kalemlere

Börtü böcek
Kuş kelebek
Dağ nehir bulut güneş
Yok artık resmimde
Hayat bana aşkı çizdirmedi
Çizseydim de gerçeğine benzemezdi biliyordum
Buruşturulup bölünmüş kağıda benzedi ömrüm

Ne kuru ne pastel
Damla
Damla
Damlayan
Berrak gözyaşıyla
Bulandı resmim