Döndüm kalem tutan yıllara
Işıksız yerlerden geldim,şıkır şıkır sokaklara
Elimde fırça yamarım ben anıları,
Zaten ben hep boşa harcadım anıları
Cenneti de gördüm kimseler bilmez,
Acılar yalanmış anlatmaya değmez
İki kutu boyayla parlatırım yılları
Bu adam,kullara asla boyun eğmez
Ölüler ve çocuklar yanyana olur mu?
Sıcak temmuz akşamı bir yalanla soğur mu?
Tüm yalanları çamura gömdüm
Bu küfür ağızda durur mu?
Bulursun acele etme
Ben hiç gitmedim ki
Arka mahallede ağlıyordum..
Kayıt Tarihi : 25.6.2010 02:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirin kendisi hikaye zaten.Yazarken tüm şarkılar kapalıydı,tüm camlarda,bilinç yorgun ama açıktı.Her anlamsızlığın anlamına yolladım.Sevgiyle kalın..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!